Rozdział 11

Perspektywa Zayna.

Trzymałem telefon przy uchu krążąc po pokoju. No odbierz. 

Boże. Idiota, kretyn, debil, dupek. 

- No odbierz do cholery – jęknąłem poirytowany. W końcu zrezygnowałem i rzuciłem telefon na łóżko. Przeczesałem nerwowo włosy i starałem się uspokoić. Niespodziewanie rozległo się pukanie. 

- Co – mruknąłem zmęczony. Do środka weszli Liam i Harry. Aż chciałem się na niego rzucić i powyrywać wszystkie loki. Byłem zazdrosny ? Tak. Kurewsko wkurwiony ? Tak. Zły na siebie ? Tak. 

- Idziemy do restauracji na kolację idziesz też ? – spytał Liam.

- Nie dzięki – bąknąłem.

- Wszystko okej ? wyglądasz jakbyś był zdenerwowany – Co ty nie powiesz Styles ? 

- Bo jestem. – usiadłem na łóżku po raz kolejny przeczesując włosy.

- Co się stało ? - spytał Liam wykazując zainteresowanie.

- Pokłóciłem się z Lili – byłem rozgoryczony tym faktem. Nigdy się tak nie kłóciliśmy, jestem starszy a sam zachowałem się jak dziecko.

- Może ja z nią pogadam – zaproponował Styles jak gdyby nigdy nic. 

- Już dość się z nią dziś nagadałeś nie sądzisz ? 

- Spokojnie stary, sama do mnie zadzwoniła. Chciała pogadać nawet nic o tobie nie wspomniała myślałem, że gadacie normalnie .

- Dzwoniłem do niej, ale wtedy ona rozmawiała z tobą.

- Przepraszam, nie wiedziałem – zapadła cisza. 

Jesus zachowuje się gówniarz, jestem zazdrosny o to, że Hazz rozmawia z Lili.

- Dobra, zapomnijmy o tym. – westchnąłem i podniosłem tyłek z łóżka. W milczeniu ale wciąż wkurwiony wyszedłem z pokoju. Liam i Harry deptali mi po piętach. To przeze mnie atmosfera zrobiła się taka napięta. Westchnąłem pod nosem i próbowałem się jakoś uspokoić. Wsiedliśmy do windy. Wyciągnąłem telefon i wystukałem numer Lili. ‘’ Przepraszam, że na Ciebie nakrzyczałem. Nie chciałem się kłócić, proszę nie nienawidź mnie. Jetem idiotą L ‘’ – oczekując jej odpowiedzi, dziwny nieznany mi do tond ból brzucha zaczął mnie drażnić. 

- Nialler był już jeść ? Może nic już nie zostało – zażartowałem próbując jakoś rozluźnić atmosferę.

- Pytałem go wcześniej czy idzie jeść, ale rozmawiał z Andreą na skypie – odpowiedział Liam. 

- Na skypie ? – zdziwiłem się. No tak tylko ja wyszedłem na dupka zbyt zmęczonego na rozmowę z dziewczyną ? W tym samym momencie w którym podeszliśmy do stolika poczułem wibracji w kieszeni spodni. Chyba zesrałem się w gacie. 

Siadając wyciągnąłem telefon odczytując wiadomość ‘’ Zadzwoń do mnie.. proszę.. ‘’ 

Serce zabiło mi jeszcze szybciej. 

- Sory chłopaki muszę zadzwonić – rzuciłem im przepraszające spojrzenie i w pośpiechu opuściłem restaurację. Wróciłem do hotelowego pokoju w mgnieniu oka. Usiadłem na łóżku i wybrałem jej numer. Słysząc sygnał łączenie w słuchawce przeszedł mnie dreszcz.

- Zayn – jej delikatny miękki głos sprawił, że uśmiech od razu wkradł się na moją twarz.

- Przepraszam – szepnąłem smutno. – Naprawdę nie chciałem.

- Zapomnijmy o tym. – wyczułem, że była smutna przeze mnie.

- Chciałbym Cię teraz przytulić – rzuciłem z rozgoryczeniem.

- Chcę żebyś tu był, nie chcę być sama – głos jej się złamał.

- Ei tylko nie płacz słyszysz ? Wszystko jest okej, wracam w poniedziałek. To już tylko dwa dni. 

- Przyzwyczaiłam się, że śpimy razem teraz jest tu tak pusto. Czuję się strasznie nieswojo.

- Boisz się sama spać ? – spytałem. Nie usłyszałem odpowiedzi więc westchnąłem cicho.

- Poczekaj mam pomysł. Leżysz w łóżku ?

- Tak. 

- Okej – odsunąłem telefon od ucha i przełączyłem na video rozmowę. Po chwili na ekranie mojego Iphona zobaczyłem jej zdziwioną a zarazem rozpromienioną uśmiechem buzię.

- Hej – bąknąłem kładąc się pod kołdrę.

- Hej – zaśmiała się lekko. - Ale to wymyśliłeś – odwzajemniłem jej uśmiech i wpatrywałem się w błękit jej tęczówek. Tak magnetyzujące, tak intrygujące.

- Tęsknie za Tobą – wyszeptała zbijając mnie z tropu.

- Ja za Tobą też – odszepnąłem zaciskając telefon w dłoni. Nawet kiedy byłem z Pezz nie czułem takiego rozgoryczenia względem rozłąki. Zawładnęło mną potężne uczucie i nie byłem w stanie określić do jakiego stopnia...

Perspektywa Lili.

Prawie usypiałam, moje powieki stawały się co raz cięższe. Zayn też już był śpiący i byłam zła na siebie, że kazałam mu zadzwonić inaczej poszedł by wcześniej spać. 

- Która jest u Ciebie godzina ? – spytałam ziewając.

- Po 22. – odpowiedział przeciągając się, mogłam w ten czas przyjrzeć się jego wyrzeźbionemu torsowi zdobionym w tatuaże.

- Jeśli zasnę chciałabym Ci powiedzieć dobranoc i przepraszam za kłótnie.

- Nie to ja przepraszam. Jutro zadzwonię na pewno, słodkich snów maleńka – szepnął czule przez uśmiech.

- Dobranoc Zayn – zmrużyłam powieki i w mgnieniu oka zasnęłam. 

Przebudziłam się nad ranem, uradowana faktem, że jest sobota przeciągnęłam się i przewróciłam na drugi bok. Rozkoszowałam się błogą ciszą której w tym momencie uznałabym za jeden z najcenniejszych darów. 

- Lili pobudka, pora wstawać – usłyszałam głos mamy wchodzącej do pokoju. Mruknęłam poirytowana i schowałam głowę pod poduszkę.

- Jest sobota – rzuciłam zirytowana.

- Oh no przecież wiem. Wstawaj i idź pod prysznic za półtorej godziny wychodzimy – oznajmiła a ja wystawiłam głowę i zaspanymi oczami spojrzałam na nią.

- Gdzie ?

- Dawno razem nigdzie nie byłyśmy pomyślałam że skoczymy razem do kosmetyczki, ja muszę zajść do fryzjera i jeszcze w jedno miejsce potem możemy skoczyć na kawę i poplotkować – wyjaśniła przy czym uśmiechała się tak przyjaźnie że aż przeszedł mnie dreszcz.

- Ygh okej daj mi dziesięć minut – opadłam głową na poduszkę.

- Półtorej godziny – zaznaczyła stanowczym tonem i wyszła zostawiając mnie samą. No to już wiem co będę dziś robiła – westchnęłam sama do siebie. Wcale nie chciałam wychodzić z łóżka, najchętniej przeleżałabym tak do poniedziałku. W końcu zebrałam w sobie wystarczająco chęci aby zwlec się z łóżka. Podeszłam do okna i ujrzałam nie ciekawą sytuację pogodową za oknem. No tak w końcu idzie jesień więc totalne zachmurzenie i wiatr to teraz normalka. Westchnęłam i podeszłam do szafy wyciągając pierwszą lepszą bluzę jeansowe rurki i czystą bieliznę. Zabrałam rzeczy do łazienki i wzięłam szybki prysznic z myciem głowy. Nawet nie byłam dobrze zorientowana która jest godzina, pewnie coś koło 10 ?

- Lili gotowa – usłyszałam wołanie mamy.

- Prawie ! – odkrzyknęłam i wzięłam się za tuszowanie rzęs. Spryskałam się perfumami i wróciłam do pokoju. Wciągnęłam na stopy czarne conversy zabrałam telefon i zeszłam na dół.

- Chcesz zjeść śniadanie mamy jeszcze czas – spytała mama kiedy weszłam do salonu gdzie ona pakowała rzeczy do torebki.

- Nie mam apetytu – odparłam na co ona otworzyła szerzej oczy i spojrzała na mnie z przerażeniem.

- Czy ty i Zayn… 

- Nie ! – krzyknęłam oburzona wymaszerowując z pokoju.

- Nie wierzę że to powiedziałaś – nie ukrywałam swojego zawstydzenia.

- Wiesz ja też kiedyś byłam nastolatką. – wtrąciła krocząc za mną.

- Wiem. Ale jesteś moją mamą, to takie dziwne że o to spytałaś – wzdrygnęłam się i pociągnęłam za klamkę. Zerknęłam kątem oka na swój samochód, szkoda że nie nadaje się do jazdy zimą. Wsiadłam do białego Audi mojej mamy i zapięłam pas wyciągając telefon.

- Rozmawiasz czasem z tatą ? – spytałam gapiąc się w ekran.

- Dzwoni czasami – odparła obojętnie.

- Wybaczysz mu kiedyś ?

- Lili naprawdę nie mam ochoty o tym teraz rozmawiać – westchnęła zmęczona i wsadziła kluczyki do stacyjki. Weszłam sobie na tt i poczytałam wiadomości od directioners. Kilku nawet odpisałam bo wydawały się strasznie miłe.

- Chcesz posłuchać One Direction ? – spytałam mamę na co ta kiwnęła głową uśmiechając się. Podłączyłam telefon i puściłam ‘’ Kiss You ‘’ Ta piosenka jest bardzo energiczna i nie da się jej nie śpiewać, razem z mamą śpiewałyśmy z chłopcami nanananana i kilka innych momentów. Potem mama włączyła piosenkę starą jak świat ‘’ Mamma Mia ‘’ 

- Serio ? Proszę tylko nie to – zaśmiałam się zatykając uszy. Nie cierpię tej piosenki.

- Mama Mia ! here I go again. My my, how can I resist you !

- Mamo błagam – jęknęłam.

- Oj dobra dobra i tak już mi zaschło w gardle.

- Całe szczęście. Ciekawe czy Andrea już wstała ? Wybrałam do niej numer i czekałam aż odbierze. 

- Serio Lili ? sobota wpół do 11 – mruknęła niezadowolona.

- Sorka chciałam sprawdzić czy śpisz,

- Ohh super.. - Jezu co ona taka drażliwa ? 

- Skoro już dzwonisz to widzimy się niedługo ? – spytała zaspana.

- Jadę z mamą do miasta więc pewnie dopiero po południu, może jak będę wracać do wpadnę do Ciebie ?

- Jasne tylko napisz mi wcześniej esa ok ?

- Jasne, to na razie – rozłączyłam się i schowałam telefon.

- Zaraz dojeżdżamy – poinformowała mama. Dawno nie byłam u kosmetyczki, myślę że przyda mi się jakiś peeling czy coś. Kiedy zaparkowałyśmy samochód na pobliskim parkingu zauważyłam, że mama zrobiła się jakaś nieobecna.

- Wszystko w porządku ? – spytałam przykuwając jej uwagę.

- Tak tak, chodź idziemy – odpowiedziała oderwana od swoich myśli. Może to przez moje głupie pytania o ojca ? Lepiej nie będę o to już pytać. Ten dzień należy do mnie i do mamy. Musimy się wyluzować i zbliżyć do siebie, naprawdę bardzo tego chcę.

                                                                                                                    

Czeeeść ! Wreszcie upragniony 11 rozdział :)) Zakończenie mi się nie podoba no, ale cóż nie można pisać idealnie prawda ? Czujecie już święta ? Bo u mnie tyle śniegu napadało, miasto już rozświetlone przez lampki i dekoracje w szkole świąteczne piosenki a lada moment wigilie klasowe. Już nie mogę się doczekać świąt ! Pewnie niedługo zaczną nadchodzić kartki świąteczne , coś pięknego ! Dobra za bardzo się rozpisuje do następnego xxx.

ASK